آینه در آینه - هوشنگ ابتهاج

مژده بده ، مژده بده ، یار پسندید مرا
سایه او گشتم و او ، برد به خورشید مرا
جان دل و دیده منم ، گریه خندیده منم
یار پسندیده منم ، یار پسندید مرا
کعبه منم ، قبله منم ، سوی من آرید نماز
کان صنم قبله نما ، خم شد و بوسید مرا
پرتو دیدار خوشش ، تافته در دیده من
آینه در آینه شد ، دیدمش و دید مرا
آینه خورشید شود ، پیش رخ روشن او
تاب نظرخواه و ببین ، کاینه تابید مرا
گوهر گم کرده نگر ، تافته بر فرق فلک
گوهری خوب نظر ، آمد وسنجید مرا
نور چو فواره زند ، بوسه بر این باره زند
رشک سلیمان نگر و غیرت جمشید مرا
هر سحر از کاخ کرم ، چون که فرو می نگرم
بانگ لک الحمد رسد ، از مه و ناهید مرا
چون سر زلفش نکشم ، سر ز هوای رخ او
یاش که صد صبح دمد ، زین شب امید مرا
پرتو بی پیرهنم ، جان رها کرده تنم
تا نشوم سایه خود ، باز نبینید مرا
*
نام شاعر : هوشنگ ابتهاج - ه . الف . سایه
*
ترجمه به زبان ترکی آذربایجانی -
موژده می وئر ، موژده می وئر ، یار به یه نیبدی منی
کؤلگه سی اولموشام اونون ، آپاریبدی گؤیه منی
اوره ک ، گؤزون جانی منم ، آغلارکن گوله ن منم
به یه نیلمیش سئوگی منم ، یار به یه نیبدی منی
کعبه منم ، قیبله منم ، منه ساری قیلین ناماز
چونکی گؤزل قبله نما ، اییلیب اوپوبدو منی
خوش گؤروشمه یین نورو ، ایشیقین ساچیبدی منه
آینا آینایا دوشدو ، گؤردوم ، اودا گؤردو منی
آینا گونش اولار اونون ، ایشیقلیقینین اؤنونده
ایشیقلیقی ایسته و گؤر ، آینا ایشیقلاتدی منی
ایتیلمیش جواهیره باخ ، شاواق سالیبدیر فلکه
یاخجی باخیشلی بیر زرگر ، گلدی یاخین اؤلچدو منی
ایشیق کی فواره له نر ، اییلیب بو اوجو اؤپه ر
باک سلیمان حمتینه ن ، جمشید غیرتینی منده
هر شاواخ کرم کاخیندان ، اوچاغ کی دوروب باخیرام
لک الحمد سه سی گلیر ، آی نان اولدوزدان منه
چون زلفو کیمی اوزمویه م ، الیم اونون اته گیندن
گؤرکی یوز شاواق آچیلار ، اومودلی گئجه مه منیم
اینی یالین بیر ایشیقام ، جیسمینی بوراخمیش جانام
بلکی اؤز کؤلگه م اولمویام ، بلکی گؤرمویه سیز منی
*
وبلاک : شعرلر ، ترجمه لر
*