فعل : ائیلم

فعل : ائیلم
آشماق: افتادن، گذشتن از بلندی، سر ریز کردن، سقوط کردن
آتماق : انداختن
آچماق : باز کردن
آخماق: روان شدن، افتادن، ریختن، جاری شدن
آغارتماق: سفید کردن
آغارماق: سفید شدن
آغلاماق : گریستن
آلماق : گرفتن
آییلماق : بیدار شدن
اولماق : شدن
ایسلانماق: خیس شدن
ایسلاتماق: خیس کردن
باخماق : نگاه کردن
باسماق: فشار دادن، هل دادن، له کردن، شکست دادن
تاپماق: پیدا کردن
تاخماق: سوخماق
باخماق: نگاه کردن، رسیدگی کردن (داوارا باخان: دامدار)
داریخماق: دلتنگ شدن
دانیشماق: صحبت کردن
سانماق: به حساب آوردن، ..
سایماق: شمردن، به حساب آوردن
ساتماق: فروختن
ساشماق، سانجماق: تیر کشیدن، درد سانجی گرفتن
سالماق: انداختن، جا کردن، به زمین زدن
سولماق: افسردن، پژمردن
سویماق: پوست کندن
سوخماق: فرو بردن، داخل کردن، چپاندن
سورماق: مکیدن
سوروشماق: پرسیدن
قاتماق: قاطی کردن
قازماق: کندن
قاشماق ، قاچماق : دویدن، فرار کردن
قالخماق: بلند شدن

قانماق: فهمیدن، درک کردن
قالماق: ماندن، باقی ماندن
قاییتماق: برگشتن
قایناماق: جوشیدن
قاوورماق، قاویرماق : تفت دادن
قیلماق: انجام دادن
یاخماق: مالیدن
یارماق: نصف کردن، جر دادن، دو شقه کردن
یانماق: سوختن، آتش گرفتن
یایماق: گستردن، نان پختن
ییغماق: جمع کردن