هرگز وجودِ حاضرِ غایب شنیده ای؟
من در میان جمع و دلم جای دیگر است
« سعدی»
انسانی که حاضر است، نمی تواند غایب باشد. این دو صفت « حاضر و غایب» متناقض هستند. یعنی هر یک وجود دیگری را نقض می کند. با این وجود «سعدی» این دو صفت را چنان ماهرانه به کار برده است که زیبا و اقناع کننده و پذیرفتنی است. به این گونه کاربرد مفاهیم ، آرایه ی « متناقض نما یا پارادوکس » می گوییم
برچسب : نویسنده : bgayagizi3a بازدید : 218